"Poczet uczonych polskich - pionierów nauk matematyczno-przyrodniczych" jest trzynastym z kolei tomem serii, w której chodziło o ukazanie - poprzez książki - życiorysów wielkich badaczy, odkrywców, uczonych i twórców oraz zarysu rozwojowego różnych dyscyplin naukowych. O naszym miejscu w nauce i kulturze świadczy długi rejestr dokonań zastępów polskich matematyków, astronomów, fizyków, biologów, techników, które odsłaniając tajemnice przyrody i prawa nią rządzące, decydowały o dalszym wzbogacaniu ogólnoludzkiej skarbnicy wiedzy. Ten poczet poświęcony jest wyłącznie polskim uczonym, którzy działali w dyscyplinach matematyczno-przyrodniczych. Znajdujemy więc w nim życiorysy astronomów, geologów, botaników, medyków, fizyków, chemików, pedagogów, przy czym biografie uporządkowane zostały według zasad chronologii po to, by stworzyć obraz stopniowego rozwoju całokształtu nauk ścisłych w naszym kraju. Obok nazwisk znakomitych znalazły się nazwiska uczonych mniej znanych, nie tak wybitnych, ale których udział w naszym życiu intelektualnym w przeszłości miał niekiedy olbrzymie znaczenie w kształtowaniu i rozwoju nauki polskiej. W zbiorze pomieszczono także wiele nazwisk ludzi, których działalność nie miała cech czysto naukowo-badawczych. Ludzie ci nie stworzyli wprawdzie nowych twierdzeń, nie odkryli nowych praw, ale wiele zrobili w zakresie organizacji szkolnictwa, w zakresie kształtowania, przeszczepiania na grunt polski nowych teorii oraz tworzenia drogi dla nowych prądów. Znalazły się ponadto w tym poczcie nazwiska uczonych, którzy tworzyli literaturę naukową, tłumaczyli obce dzieła, pisali podręczniki dla różnych typów istniejących szkół, przyczyniając się w ten sposób do wzbogacenia warsztatów naukowyc.